I to by było na tyle.

W tej rundzie oczywiście. Prace remontowe, wraz z machaniem na pożegnanie pociągowi relacji Jelenia Góra - Gniezno, wróciły do swojego standardowego, powolnego biegu.

Wypada odnotować, że w niedzielę, mimo tego, co zobaczyliśmy



(i tego, czego widać nie było), wczołgaliśmy się na poddasze (czyli do tej części stodoły, która znajduje się nad tak zwanymi pomieszczeniami mieszkalnymi) i dokonaliśmy:
-likwidacji zagrażającej życiu i zdrowiu konstrukcji z dziarskich, grubych badyli (nadadzą się na płot, którego raczej nikt nie będzie chciał oddać na złom) oraz siana zmieszanego z dachówkami:




-eksmitowania jednej czwartej mieszanki siana z dachówkami, skutecznie utrzymującej wilgoć:




W międzyczasie aura z takiej



zmieniła się na taką




Nabawiwszy się tymczasowej pylicy płuc oddaliśmy się niebywałej przyjemności powrotu do domu, w którym Ktoś na nas czekał (z obiadem!), by ostatecznie odwieźć A., zwaną także babcią Okrucha, na wspomniany wyżej pociąg.

Skoro byliśmy już tak blisko, porwaliśmy się na odnajdywanie pewnego domu. Chyba nam się nie udało:) Niemniej jednak było ładnie.