Dziennik (nie)budowy, czyli rzecz o tym, jak się zmienia perspektywa, kiedy życiem człowieka rządzić zaczyna dwustuletni dom.

Wszystkie występujące w tej historii postacie są fikcyjne, a wszelkie podobieństwo osób, zdarzeń i miejsc-czysto przypadkowe.

czwartek, 28 lutego 2013

Doglądanie włości.

Trochę stęsknieni za remontem, (nie)naszą swojską hałdą śmieci z tapczanem uszczelniającym niegdyś poddasze w roli głównej , trochę zachęceni przejezdnością drogi, trochę (najbardziej) mając po drodze do pewnego wielkiego, niegdyś powiatowego miasta przejechaliśmy się wczoraj przez Kłopotnicę.
Oględziny posiadłości były dość pobieżne - umówieni "na godzinę"(niejedną) chcieliśmy ich dokonać z drogi. A z drogi domu prawie nie było widać, w gruncie rzeczy trudno było nawet dostrzec, że to rudera w stadium powolnego rozkładu - mgła zafundowała nam wizualizację efektu tych działań, co to ich na razie nie podejmujemy.

P.s.W Jeleniej, w pewnym bardzo dobrze zakonserwowanym domu, narodził się dość konkretny pomysł rozwiązania problemu zaśnieżonych okien połaciowych - nie mieć ich. Zbudujemy, zobaczymy.
Niemniej jednak przemkowa szczota przemawia do nas najbardziej. Trochę WF-u jeszcze nikomu nie zaszkodziło.

wtorek, 26 lutego 2013

Zasadnicze pytanie.

 Ponieważ postanowiliśmy w tym roku  w sprawie niebudowy nie robić nic (poza, rzecz jasna, prowadzeniem eksperymentalnych upraw, które w dniu wielkiego otwarcia, czytaj: parapetówki, będą już całkiem imponującym ogrodem),

coraz częściej rozmawiamy o domu.

W zaistniałych (aczkolwiek odchodzących już w niepamięć) okolicznościach przyrody
 pojawiła się pewna wątpliwość...
(Uwaga! Miłe naszym sercom Lobby Skansenowe ma szansę na zyskanie doskonałego argumentu.)
Jak, no jak odśnieża się okna połaciowe?

niedziela, 3 lutego 2013

Ostatnie tchnienie zimy.


Za moment będzie już można odtrąbić początek sezonu remontowego.


Przebiśniegi są? Są! Są też potężne kiełki tulipanów i innych wiechci.
(A w ramach niedotrzymywania postanowień noworocznych pojawiają się nawet myśli o rozbieraniu stodoły w celu pozyskania kamienia na ogrodzenie.)

Wczorajszy rekonesans (pierwszą wizytę na włościach od połowy grudnia) zakończyliśmy na herbatce u K. i M., a tam - A., któremu, można powiedzieć - od lat - machaliśmy w geście pozdrowienia, gdy przemykał szosą przy której stoją nasze domostwa.

Czasami tak bywa.
Człowiek jedzie szukać przebiśniegów, a znajduje...sołtysa.



P.s.W tak zwanym międzyczasie zdarzyło nam się też kilka innych, dobrych rzeczy.Między innymi wiadomość od przyszłych kłopotnickich sąsiadów, których jeszcze nie znamy i tajemnicza przesyłka od Czesława, którego zdecydowanie powinniśmy poznać.