Plany na weekend.

Że belki są do wymiany, wiemy nie od dziś. W zasadzie niebawem miną dwa lata, od kiedy się dowiedzieliśmy.



Ale rozprzestrzenianie się tego grzybulca zaczyna nas srodze niepokoić.



Skoro przyjeżdża A., zwana także babcią Okrucha, weekend spędzimy siejąc zniszczenie. Zerwiemy podłogę w stodole (w jej podniebnej części). Może część, nie tkniętą przez pleśnie, uda się przerobić choćby na płot?

Zastanawiamy się też, gdzie osadzimy ostatecznie drzwi frontowe, które skurczyły się tak jakoś i zupełnie nie pasują do drewnianego portalu, z którym stanowiły kiedyś kopmlet.



Czyżby winowajca postępującej degradacji?



Może gdy ją odwrócimy, stanie się cud samonaprawy?

Oto stodoła w części naziemnej.
Po prawej stornie znajdują się zasoby zakurzonego, poprzetykanego śmieciami siana.



I jeszcze trochę się poznajdują.


Z kwestii formalnych. Na geodetów zstąpiły dokumenty ze starostwa, marszałkostwa czy czegoś w tym stylu. Oznacza to, że niebawem poznamy granice naszych włości.

Czekamy na mejla od D., architekta, w kwestii formalnej pod tytułem "czy skoro pozwolenie na budowę obejmuje cały budynek(nasze mieszkanie plus przestrzeń dla gości) to etapowanie inwestycji sprawi, że będziemy mogli zamieszkać na placu budowy w ukończonym mieszkaniu i kontynuować dalej (to sformułowanie przestaje nosić znamiona tautologii, gdy odniesie się je do naszego przedsięwzięcia), czy też reżim przepisów na to nie pozwoli?"...