"Jutro się wprowadzamy!"

Ten gorzki żarcik towarzyszy każdemu większemu machnięciu siekierą lub łopatą (okazało się, że istnieje między nami jedna zasadnicza różnica - połowa z nas sądzi, że wszystko da się zrobić siekierą, druga natomiast pała nieprzytomną miłością do łopaty). Prawda jest taka, że podłogi da się rozbierać jednym i drugim.

W niedzielę bawiliśmy się trochę w Kopciuszka. Wybieranie dachówki z plew szkodzi zdrowiu. Psychicznemu. Cóż jednak było począć - nie dało się tego ruszyć ani widłami, ani łopatą (ani nawet siekierą).



Odzyskaliśmy nieco drewna, które przeznaczymy chyba na ogrodzenie.



Na pierwszym piętrze (którego nie będzie) urądziliśmy sobie małe pobojowisko.



Powiększyliśmy też kilka prześwitów.



Jak widać w ciągu jednego weekendu nie udało nam się zlikwidować całej podłogi, ani nawet uprzątnąć ostatecznie tych osiemdziesięciu metrów kwadratowych.




W międzyczasie, wśród plew, znaleźliśmy skarpetę.
Była pusta i dość niezachęcająca do zakwalifikowania jej jako obiektu zabytkowego.
No cóż. Gwiazdor się nie postarał.

P.s. w odpowiedzi na pytanko Sarenzir

Dom w pewnym momencie będzie wyglądał jakoś tak:



Nie wiemy jeszcze, czy dach będzie podtrzymywany na jakichś wspornikach, czy też przyjdzie mu odradzać się ze sterty belek.