Z motyką na słońce. List otwarty.

Mogliśmy dać krótką odpowiedź w komentarzach, ale wypuszczenie tego bloga w świat zobowiązuje. A niech znajdzie się ktoś, kto się waha, patrzy na taką starą chałupę, sprzedaje w myślach wszystko co ma i oczyma wyobraźni już ją remontuje. I wpadnie tu, przeczyta, utwierdzi się w tym, że się da...i zajrzy do komentarzy, a tam kukułcze jajo. Ostatnia rzecz, jakiej na pewnym etapie podobnych przedsięwzięć trzeba człowiekowi, który zdążył się już zorientować, że postradał zmysły (i jedyne, co mu zostało, to wykonać plan), to wątpliwości. Tyle tytułem wstępu. Teraz konkret!

Szanowny Anonimowy,

cieszy nas niezmiernie, że przyjrzałeś się naszej radosnej twórczości. Widać narracja przyzwoita i jest na czym oko zawiesić. Mamy nadzieję, że czas spędzony z nami nie został przez Ciebie uznany za stracony.

Musimy koniecznie nawiązać do twojej wątpliwości z zakresu narzędzi ogrodniczych i astronomii.

To prawda, mamy tylko motykę. (I nietrafione kupony totalizatora sportowego.) Ale jakaż to motyka!

Trzonek zbudowany ze szczęścia do ludzi (Taki pośrednik P. na przykład. Taki architekt D. na przykład. Takt i fachowość. Że o naszych Niezastąpionych Batalionach Taniej Siły Roboczej nie wspomnimy.).

A ostrze to umiejętności własne. Zapał, wciskanie samym sobie kitów niezbędnych do tego, by nie zwariować, fanatyczna wiara w celowość realizacji przedsięwzięcia. Z wykończeniówką sami damy sobie radę (a to 35 % kosztów, niech materiał wyniesie z tego 20% (wersja pesymistyczna, mało realistyczna),15% mamy w kieszeni). Przygotowanie domu do budowy to czysta rozkosz. Potomek jest fanatykiem dmuchawców, będzie można więc koncentrować siły na robocie. Później uczynimy z niego fanatyka dmuchanych basenów. Później szeleszczących liści. No i całe szczęście przez wieś mkną te ciężarówki z bazaltowym urobkiem. A Okruch żadną ciężarówką nie wzgardzi...

Mimo wszystko dziękujemy za trzymanie kciuków. Tego nigdy za wiele.

Pozdrawiamy serdecznie, życząc Ci równie sprawnej motyki w realizacji twoich planów,

ZiŁ&S(zaocznie)

P.s. Widok z okna, z żółtą żyłką rzepaku mknącą na przestrzał przez kopalniane wzgórza, rozjaśniającą ponurą aurę, wart jest nawet opróżnienia tego konta w Szwajcarii, którego niestety nie mamy...